opłata planistyczna
czy wydana decyzja o warunkach zabudowy na podstawie odrębnych przepisów (w okesie, kiedy stare plany zagospodarowania utraciły ważność a nowe nie zostały jeszcze uchwalone) ma taką samą rangę prawną jak uchwalony plan zagospodarowania przestrzennego jeżeli chodzi o prawo naliczania opłaty planistycznej?
Opłata planistyczna z tytułu wzrostu wartości nieruchomości jest ustalana przede wszystkim na podstawie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, stąd też przyjęta powszechnie nazwa „opłata planistyczna”. (art. 36 ust 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym). Nie jest jednak wykluczone pobranie opłaty planistycznej w wyniku wydania decyzji o warunkach zabudowy. Potwierdził to wyrok z dnia 2006.05.24 wojewódzkiego sądu administracyjnego w Rzeszowie (II SA/Rz 763/05):
„Natomiast w sytuacji braku planu miejscowego kompetencji do uchwalenia stawek procentowych służących naliczeniu opłat planistycznych rada gminy nie może realizować, bowiem takiego upoważnienia dla niej na gruncie przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie można znaleźć. Takiego upoważnienia nie można upatrywać tym bardziej w art. 18 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, wymienionym w podstawie prawnej zaskarżonej uchwały. Powyższy przepis, jak przyjmuje się w literaturze, jest bowiem klauzulą generalną zawierającą domniemanie właściwości rady gminy we wszystkich sprawach nie zastrzeżonych dla innych organów gminy - służy ono rozdzieleniu kompetencji organów, ma wyraźne granice, wyznaczone zakresem działania gminy.
W takiej sytuacji, a więc gdy brak jest planu miejscowego ustalenie stawek procentowych służących ustaleniu opłat pianistycznych - w ocenie Sądu - jest kompetencją wójta (burmistrza albo prezydenta miasta), a skorzystanie z niej przez ten organ powinno nastąpić poprzez wydanie decyzji o ustaleniu stawki procentowej opłaty planistycznej.”
„Natomiast w sytuacji braku planu miejscowego kompetencji do uchwalenia stawek procentowych służących naliczeniu opłat planistycznych rada gminy nie może realizować, bowiem takiego upoważnienia dla niej na gruncie przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie można znaleźć. Takiego upoważnienia nie można upatrywać tym bardziej w art. 18 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, wymienionym w podstawie prawnej zaskarżonej uchwały. Powyższy przepis, jak przyjmuje się w literaturze, jest bowiem klauzulą generalną zawierającą domniemanie właściwości rady gminy we wszystkich sprawach nie zastrzeżonych dla innych organów gminy - służy ono rozdzieleniu kompetencji organów, ma wyraźne granice, wyznaczone zakresem działania gminy.
W takiej sytuacji, a więc gdy brak jest planu miejscowego ustalenie stawek procentowych służących ustaleniu opłat pianistycznych - w ocenie Sądu - jest kompetencją wójta (burmistrza albo prezydenta miasta), a skorzystanie z niej przez ten organ powinno nastąpić poprzez wydanie decyzji o ustaleniu stawki procentowej opłaty planistycznej.”